Prosimy o pomoc w rozprowadzaniu ulotek w Solinie i Polańczyku, które informują o tym, jak dużym problemem jest porzucanie podczas wakacji psów w okolicach zapory solińskiej. Szukamy ludzi dobrego serca, którzy w wolnym czasie pomogą naszej dziennikarce w tej akcji.
Problem porzucania przez turystów psów w okolicach zapory jest w gminie Solina znany od lat. Przywożone przez turystów i porzucane bezlitośnie psy, pupile, które zaczęły przeszkadzać, skazane na straszny los czekają przy drodze na powrót właścicieli. Zwykle nie pozwalają się złapać, biegają, siedzą aż w końcu wycieńczone leżą, wciąż wierząc, że ci, którzy ich zostawili jednak wrócą. Zwykle jednak nie wracają.
W tym roku Gazeta Bieszczadzka, realizuje projekt „Pies przy drodze”, w ramach którego, od dziś w Solinie i Polańczyku rozprowadzane będą wśród wczasowiczów ulotki, na których widnieje numer telefonu pod który należy zadzwonić, gdy się takie porzucone zwierze zauważy, oraz wiersz, oddający myśli tak okrutnie potraktowanego stworzenia.
- W minionych latach zabierałam je do domu, ale z roku na rok jest ich coraz więcej - mówi pomysłodawczyni akcji Mira Zalewska. - Czasem, odwożąc porzuconego psa do schroniska widziałam jak się wyrywał, chciał wrócić na drogę, by nadal czekać... Patrząc w oczy zwierzęcia miałam wrażenie, że wiem co myśli, więc napisałam wiersz, który te rozpaczliwe, psie myśli i uczucia ujawnia. Wierzę, że uświadomi, wzruszy i poruszy ludzkie serca, bo przecież my - ludzie możemy być tak dobrzy i wspaniali, jak nas widzą nasze psy.
Projekt i druk ulotek wykonało nieodpłatnie Wydawnictwo Ruthenus.
Osoby, które chciałyby pomóc w rozdawaniu ulotek proszone są o kontakt z naszą Redakcja - 13 461-28-16 lub pod nr. Tel 883 319 777
Nie porzucaj psa!
Pies przy drodze
Siedzę i czekam, przecież zaraz po mnie wrócą.
Nie zauważyli, że zostałem. Moja wina...
Nie wyrzucili, przecież psów się nie wyrzuca,
a jak się kocha psa, to się nie zapomina.Siedzę i czekam, kiedyś chyba tutaj wrócą,
zatęsknią może i znów wrócę na kanapę.
Oni tam pewnie tęsknią za mną i się smucą,
przyjadą po mnie i poproszą – podaj łapę!Siedzę i czekam, chociaż wiem, że już nie wrócą
Dosyć mam deszczu, wiatru, głodu, nawet słońca.
Teraz już wiem, że człowiek czasem psa wyrzuca,
a psy są wierne i czekają, aż do końca.
Mira Zalewska
