Zespół „Muzyczny Sagan”, który dał już kilka koncertów, z pewnością nie przejdzie do historii jako „jeden z wielu”. W minioną sobotę, w Oberży Zakapior, artyści zaprezentowali swój repertuar, bogaty, zważywszy, że wspólnie grają od niedawna. Sądząc po żywiołowej reakcji publiczności, właśnie w „ Zakapiorze” będziemy mogli spotykać się z zespołem często.
Frontmanem zjawiska artystycznego pod nazwą „Muzyczny Sagan” jest znany na szczęście, nie tylko z tego, że był laureatem programu TV „Must be the musik” - Michał Wójciak.
Dotychczas Michał występował solo i z różnymi muzykami, zdobywając wizerunek bieszczadzkiego outsidera. Decyzja o założeniu tego zespołu, otwiera - moim zdaniem - zupełnie nowy i chyba najważniejszy rozdział w jego dotychczasowej, muzycznej karierze, lub jak woli Michał - w jego muzycznej przygodzie.
Skład „Muzycznego Sagana” jest poniekąd ruchomy, poza stałą ekipą, do której się zaliczają: Michał Wójciak - wokalista, kompozytor, autor tekstów; Jacek Dusznik - instrumenty perkusyjne, Seweryn Gajda – akordeon; Dagmara Wójciak – skrzypce. Dodatkowo zapraszani są do wspólnych występów młodzi artyści, jak np. Hubert Faran, który w podczas sobotniego koncertu dał wspaniały popis gry na gitarze basowej.
Zespół w takim składzie, daje Michałowi oprawę godną jego talentu, charyzmy i zadziwiającej zdolności do konsekwentnego, rzekłabym nawet wręcz forsownego - prezentowania swojej własnej, osobistej wizji świata. To ryzykowne, bo takie próby kończą się nierzadko ekshibicjonizmem natrętnym, czego – dziękować Bogu! - publiczność szukająca w występach muzycznych doznań estetycznych (świadomie lub nie ) - nie toleruje.
Nawet w bardzo osobistym „Muszę odejść”, gdzie muzyk dotyka granicy rzewliwości - nie przekracza jej, nie staje się żałośliwy, domagający się współczucia, co zwykle wypada żenująco, nie tylko w sztuce zresztą. Inna ważna, moim zdaniem „właściwość” Wójciaka jako artysty, to nieskrępowane pokazywanie, wręcz ujawnianie siebie bez jednoczesnego wypychania na scenę swojego ego. To jest też wspólna zdolność Michała i zespołu.
Każdy z muzyków to wyraźna, bogata artyzmem i rzucającą się w oczy skromnością osobowość. Pewnie to właśnie te cechy oraz wynikający z nich brak parcia na liderowanie zespołowi powoduje, że tworzona przez takich artystów grupa, stanowi doskonałe i nie tylko uzupełniające lidera, tło i profesjonalną ekipę współtworzącą z nim wysokiej klasy zjawisko artystyczne, zwane „Muzyczny Sagan”.
Nie czas to jednak dla na świętowanie sukcesu, co najwyżej na toast za dobry początek, bo jeszcze wiele mogą spieprzyć, niestety. Dobrze zapowiadających się formacji muzycznych bywa wiele, znikają potem ze sceny i nikt nawet tego zniknięcia nie zauważa.
Mnie najbardziej interesuje odpowiedź na pytanie: czy spotkali się na tej artystycznej randce żeby tworzyć czy odtwarzać? Różnica to bowiem zasadnicza jest: do odtwarzania wystarczą zdolności, do tworzenia konieczny jest talent.
Zadałam więc to pytanie muzykom i usłyszałam, że to wyłącznie możliwość wspólnego tworzenia jest powodem założenia zespołu. No i bardzo dobrze! Bo wizerunek grupy można wprawdzie zlekceważyć, ale bez względu na to, on i tak będzie istniał - taki lub siaki. Wiem, że to bardzo niesprawiedliwe i że tak być nie powinno, ale tak jest, że na scenie wizerunek w ogromnej mierze stanowi o sukcesie, nawet jeśli rozumieć go tak, jak deklaruje lider „Muzycznego Sagana” Michał Wójciak: jako tworzenie i pozostawienie po sobie trwałego śladu w tak bardzo różnorodnym muzycznym świecie, w wielkim - nomen omen - artystycznym saganie.
"Muzyczny Sagan" zaprezentuje się już dziś (czwartek 21 września) w Oberży Zakapior w Polańczyku. Początek koncertu godz. 20.
