W 1921 roku przeprowadzony został Pierwszy Spis Ludności w II Rzeczypospolitej. Zebrane wówczas dane stanowią interesujące źródło historyczne, bardzo cenne także z punktu widzenia historii lokalnej.
W świetle danych ze spisu powszechnego, który odbył się w 1921 roku, Ustrzyki Dolne liczyły 360 budynków zamieszkiwanych przez 3234 osoby. Spośród nich największą grupę wyznaniową stanowili Żydzi - 1768 osób. Na drugim miejscu plasowali się grekokatolicy z liczbą 906 osób. Natomiast 556 osób deklarowało wyznanie rzymskokatolickie. Ponadto w mieście nad Strwiążem, według zebranych informacji, mieszkało troje ewangelików i jeden wyznawca prawosławia.
Powyższe dane warto uzupełnić informacjami z "Księgi adresowej Polski z Wolnym Miastem Gdańskiem" za rok 1930. Najważniejszymi zakładami przemysłowymi w Ustrzykach Dolnych była rafineria "Fanto" oraz dwa tartaki. Ponadto działał młyn, cegielnia i drukarnia (zapewne niewielka). W mieście funkcjonowały w tym czasie liczne sklepy, a swoje usługi oferowało wielu rzemieślników. Od 1872 roku przez Ustrzyki Dolne przebiegała linia kolejowa, a w dwudziestoleciu międzywojennym pojawiła się również komunikacja samochodowa. Przyjeżdząjący do Ustrzyk mogli skorzystać z co najmniej czterech hoteli. Jeśli chodzi o potrzeby kulturalne, zapewniał je kinematograf. Cotygodnowe targi odbywały się w środy, a oprócz nich w roku organizowano cztery jarmarki (2 stycznia, 4 kwietnia, 8 lipca i 4 października)
Ustrzyki Dolne były siedzibą sądu grodzkiego podległego sądowi okręgowemu w Sanoku. W związku z tym w mieście swoje usługi świadczył notariusz oraz kilku adwokatów.
ŁB
