Dziś Zaduszki – dzień w którym wspominamy tych, którzy odeszli, ale na zawsze pozostaną w naszej pamięci. W Bieszczadach jest wiele miejsc, których nikt już nikt nie odwiedza, miejsc, w których tylko drzewa szumią o mieszkających tu kiedyś ludziach - Bojkach, Grekach, Niemcach, Łemkach, Polakach, Rusinach czy Żydach...
Gdy listopad zadmie mocno w trąbity jesieni
I buki już bezlistne, ale wciąż pełne wierszy,
Pierwszy znicz zapalimy. Płomyk ładnie zaskwierczy,
I rozbłyśnie tysiącem jasnozłotych płomieni.
Niebo stanie w poświacie… W morzu zniczy i świeczek
Nasza pamięć o ludziach. I o losach człowieczych.
Nad Dźwiniaczem, Siankami, Bukowcem, Beniową,
Nad Bystrem, Tworylnym i Krywem,
Wiatr Requiem zaszumi. Płomyki chybotliwe
Pozłocą krzyże kalekie w gęstwinie traw płowych.
W jesiennym szumie wiatru, w blasku zniczy i świeczek,
Nasza pamięć o ludziach. I o losach człowieczych.
Jeszcze znicz u Wrót na Przełęczy, świeczka w Zatwarnicy,
(Gdzie koń Gawełka - Pegazem, a w stajni już nie straszy!),
Na Caryńskim i w Cisnej, w Łopience i Kulasznym,
Skąd ruszali w Błękity natchnieni Bieszczadnicy…
Niebo dziś nad Bieszczadem, w poświacie od zniczy i świeczek.
To Pamięć, którąśmy winni:
Bieszczadzkim Prochom,
Bieszczadzkim Losom,
I Bieszczadzkiemu Poecie…
2.XI.2018r.
Jerzy „Baryła” Nowakowski
Warszawa - Chmiel
fot. MAŁGOSIA MUSIAŁ - cmentaz w Łupkowie
