Wody Jeziora Solińskiego na zawsze pochłonęły wiele domostw i gospodarstw. Wśród zburzonych budynków znalazł się też kościół w Wołkowyi. W sobotę mieszkańcy wsi uczcili tę bolesną rocznicę mszą i odsłonięciem obelisku.
Parafia rzymskokatolicka w Wołkowyi powstała w 1772 roku. W 1840 roku wybudowany został kościół w stylu barokowym, pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego. Murowany z cegły i kamienia, z drewnianą więźbą dachową krytą deskami i blachą. Kościół funkcjonował w pobliżu cerkwi. W 1931 roku proboszczem parafii został ks. Jan Siuzdak (obecnie patron Szkoły Podstawowej w Wołkowyi).
Kościół został zburzony w dniach 3-4 października 1967 roku. Znalazł się on bowiem, w planach budowy stopnia wodnego i na zawsze pozostał pod wodami Jeziora Solińskiego.
W tym roku, w niedzielę 1 października został odsłonięty obelisk i tablica pamiątkowa ku pamięci tego zdarzenia. Na tablicy wyryto fragment listu kard. Stefana Wyszyńskiego do mieszkańców Wołkowyi po zburzeniu kościoła parafialnego:
„Umiłowane dzieci Parafii Wołkowyja.
Zagrzebano w ziemi materiał zabytkowego kościoła, kamienie milczą. Został jednak Kościół żywy, ludzie wierzący i pragnący modlić się we własnej świątyni, jak to miało miejsce od 400 lat we Wołkowyi.
Drogie Dzieci Boże we Wołkowyi w waszych bolesnych doświadczeniach nie jesteście osamotnieni. Trwamy, wraz z wami w modlitwie i wypraszamy sprawiedliwość Bożą i pokój społeczny dla Dzieci Bożych w Wołkowyji. Jako zadatek tych łask Bożych przyjmijcie błogosławieństwo prymaskie, którego z serca wam udzielam.”
Uroczystości prowadzenia mszy świętej oraz poświęcenia obelisku dokonał Metropolita Przemyski abp Adam Szal.
Wspomnienie naocznych świadków burzenia kościoła w Wołkowyi – Józefa Domańskiego oraz Józefy Szydłowskiej.
https://www.facebook.com/wolkowyja.info/videos/1408455659269232/
